Deze conferentie vertrekt vanuit de overeenkomstige middelen van de onderzoeker en de detective. Onderzocht zal worden hoe objecten en ideeën, afwisselend met betrekking tot eigenaarschap, vertoning en gebruik, binnen disciplines als kunst, recht, film en antropologie over en weer worden aangewend. De sprekers reageren op de kern van de nu in Witte de With lopende tentoonstelling In the Belly of the Whale, namelijk: de invloed van wisselende referentiekaders op kunstwerken en objecten, en hoe zij kader en discours vervolgens kunnen verstoren of vormgeven. De genodigde sprekers nemen onder de loep hoe gebeurtenissen, beelden en hun verspreiding allerlei verbanden, verborgen verhalen en sociaal-politieke constructies buiten en in het object zelf aan het licht kunnen brengen. Parallel wordt beschouwd hoe receptie bepaald wordt door media, stijl, uitzendwijze en toon.
Deze onderwerpen zijn in het bijzonder relevant in het kader van het groeiende populisme waarmee we vandaag de dag te maken hebben, en dat zich bedient van één retorische tactiek: het gebruik van splijtzwammen en andere vormen van verstrooiing en misleiding om het publieke debat af te leiden van het onderliggende probleem. Al dan niet bewust verhuld is hier een machtsstrijd gaande tussen bedrijven, technocraten en andere schimmige tussenpersonen en -partijen, die middelen als censuur, negatieve publiciteit, contra–intuïtieve wetgeving, twist en dogmatische ideologieën niet schuwen wanneer zij in het nauw worden gedreven.
Door diverse verontrustende voorbeelden te geven van historische en hedendaagse verborgen agenda’s, verwijst de conferentie naar de symbolische betekenis van de ‘nevelkamer’, een vroeg 20ste-eeuws wetenschappelijk instrument dat een kunstmatige omgeving creëert waarin onzichtbare fenomenen zichtbaar worden gemaakt, en dat als vertrekpunt fungeert voor de tentoonstelling.