Deze publicatie is uitgegeven ter gelegenheid van de gelijknamige filmBeijing (2008) van Sarah Morris en verschijnt bij de tentoonstellingen Sarah Morris—China 9, Liberty 37 in het MAMbo—Museo d’Arte Moderna di Bologna (26 mei – 26 juni 2009); Sarah Morris—Gemini Dressage in het MMK Museum für Moderne Kunst Frankfurt am Main (30 mei – 30 augustus 2009) en Morality in Witte de With (oktober 2009— zomer 2010). In deze tentoonstellingen neemt Morris’ film Beijing een centrale positie in.
Sarah Morris maakt schilderijen en films waarin zij stedelijke en sociale typologieën traceert. Zij exploreert zowel de psychologie van de hedendaagse stad als zijn in de architectuur ingebedde politieke codes, om te onderzoeken hoe een specifiek moment zijn weerslag vindt in een visuele vorm. Morris beoordeelt welke aspecten worden verborgen door de architecturale façades en stedelijke structuren.Vaak resulteren deze niet-verhalende fictieve analyses in samenzweringsstudies naar machtsstructuren, controlemiddelen en mondiale sociaal-politieke netwerken. Haar meest recente film, Beijing (2008), stelt één van de meest ingewikkelde en dubbelzinnige internationaal uitgezonden gebeurtenissen van de afgelopen jaren centraal – de Olympische Spelen in 2008 in Peking [Beijing]
Beijing portretteert niet alleen de locaties en hoofdrolspelers van de spelen, maar ook andere soorten competities die hedendaags China karakteriseren, bijvoorbeeld in de industrie en architectuur. De extreme manifestatie van macht en de astronomische bedragen die een dergelijk evenement absorbeert én produceert gaan veel verder dan ‘branding’ als sec marketingstool; hier is sprake van ‘nation-branding’, een politiek apparaat om een geheel land of cultuur te repositioneren. Morris’ film is een surreëel portret van een turbokapitalistische autoritaire staat, effectief overgenomen door het Internationale Olympische Comité. De film geeft een beeld van een schijnbare en mogelijk theatraal aangezette openheid van een tot dan toe gesloten land, een verborgen cultuur op een moment van extreme zichtbaarheid. Als gevolg hiervan stelt de film vragen naar het auteurschap van het spektakel; wie heeft de controle? En wat is de rol van de kunstenaar zelf?