Jef Cornelis (geboren in Antwerpen, 1941) was tussen 1963 en 1998 werkzaam als regisseur, directeur en scenarioschrijver voor de VRT. In deze 35 jaar heeft Cornelis een indrukwekkend oeuvre opgebouwd dat van groot belang is voor de geschiedenis van hedendaagse kunst. Het bevat meer dan 200 films waarin de beeldtaal van televisie in relatie tot videokunst , documentaires en de geschiedenis van hedendaagse kunst wordt onderzocht. Onder zijn werk bevinden zich onder andere de volgende films: Picasso in Paris (1966); documenta 4 (1968); Marcel Broodthaers: Museum for 17th Century Art (1969); Daniel Buren (1971, 1986); Dutch Architecture, 1920 to 1940 (1971); Europalia: Stedelijk Museum Amsterdam ’60 – ’70 (1971); documenta 5 (1972); Art as Criticism – When is Art Not Critical? (1973); The Paris Biennial (1985); OMA: Rem Koolhaas (1985); Dames en Heren, Jan Fabre (1990); The Music Box (1993); Les Vacances de Monsieur Magritte (1994); Brussel, scherven van geluk (1995); en C’est moi que je peins (1995).