Douglas Gordon (geb. 1966, Schotland) is een video- en installatiekunstenaar woonachtig in Berlijn. Geheugen en de verstoring van onze waarneming spelen een grote rol in zijn werk. Hij maakt het publiek bewust van hun eigen vluchtige subjectiviteit en bevraagt de manieren waarop we betekenis geven aan onze beleving van de dingen. Gordon won meerdere prijzen, waaronder de Turner Prize (1996), de Hugo Boss Prize-Solomon R. Guggenheim Museum (1998), de London Award for Art and Performance (2011) en de Käthe-Kollwitz-Preis (2012) uitgereikt door de Akademie der Künste in Berlijn. Tentoonstellingen van zijn werk zijn o.a. I am also… Douglas Gordon, Tel Aviv Museum of Art, Tel Aviv (2013); Everything Is Nothing without Its Reflection – A Photographic Pantomime, Museum Folkwang, Essen (2013); Galerie Eva Presenhuber, Zürich (2013); Museum für Moderne Kunst Frankfurt am Main (2011); Tate Britain, Londen (2010); Blood, Sweat, Tears, DOX Centre for Contemporary Art, Praag (2009); Between Darkness and Light: Works 1989–2007, Kunstmuseum Wolfsburg (2007); Timeline, The Museum of Modern Art, New York (2006-2007); Superhumanatural, National Galleries of Scotland, Edinburgh (2006); Pretty much every word written, spoken, heard, overheard from 1989…, the MART, Museo di arte moderna e contemporanea di Trento e Rovereto, Rovereto (2006); Fundació Joan Miró, Barcelona (2006) en Museum of Contemporary Art, Los Angeles (2001).